Gele jasjes interventie

Vorige week organiseerden wij (Hilde en ik van NieuweKaders) een bijeenkomst voor de deelnemers van de leergroep. Live, in het park, volledig de RIVM-regels in acht nemend. Het was geweldig om weer iets te kunnen voelen van de dynamiek tussen mensen tijdens een live bijeenkomst. 

Ik had net een nieuw dons jasje gekocht. Na 10 jaar was mijn oude zwarte dons jasje tot de draad versleten, de rits ging niet meer dicht, de dons floepte er aan alle kanten uit en ik gunde mezelf een nieuw jasje. Het werd een geelgroene. 

Hilde loopt al een tijdje rond in een geel dons jasje, wat ik erg leuk vond. Ik was wel klaar met onzichtbaar zijn in mijn zwarte jasje. En gecharmeerd van de vrolijke kleur van het jasje van Hilde. Mogelijk wilde ik onbewust ook afstemmen op Hilde en het gevoel van pairing versterken.  Of misschien wilde ik het kleurenpallet van NieuweKaders verbreden: niet alleen het blauw, maar ook het geel.

Dus daar stonden wij. Samen in onze gele jasjes, midden op de ronde wei onze deelnemers te ontvangen. Niemand die er wat van zei trouwens.

In een van de oefeningen nodigden we de deelnemers uit om één partner te kiezen en daarmee een onderzoek te starten. Ook wij als consultants waren beschikbaar voor de deelnemers om gekozen te worden. Wij werden niet gekozen. Een van de deelnemers ging zelfs alleen werken, terwijl wij daar stralend in de sneeuw, in het zonnetje, midden op de ronde weide, in onze gele jasjes beschikbaar waren. 

Dat we niet gekozen werden kan niet zonder betekenis zijn en wij, als begeleiders van dit programma, gaan onmiddellijk aan de gang om te onderzoeken wat mogelijke betekenissen zijn: bewust en onbewust. Wat kunnen we hiervan leren: wat doen de deelnemers, wat doen wij en hoe werkt de interactie hier, zodat de deelnemers (en wij natuurlijk ook) nieuwe dingen over onszelf en ons gedrag kunnen leren en we meer zicht krijgen op wat er mogelijk onbewust speelt.

In deze specifieke situatie dachten we aan de volgende mogelijke betekenissen:

* Deelnemers verwachtten niet dat het werken met de consultants hun nieuwe of extra inzichten zouden geven;

* Individuele deelnemers wilden zichzelf niet bevoorrechten ten opzichte van andere deelnemers door te kiezen voor het werken met een consultant;

* Deelnemers waren zo gefocust op de taak, dat ze daardoor afgeleid waren om te kijken naar de realiteit en deze ook niet zagen. Een mechanisme waarvan bijvoorbeeld goochelaars gebruik maken tijdens hun trucs; 

* Deelnemers wilden een onderscheid maken in groepen: de deelnemers en de consultants en deze orde moest in stand blijven;

In de gedachtes van de deelnemers blijft de consultant op afstand en is deze niet benaderbaar. Het past gewoon niet in hun beeld van de rol van de consultant om deze te gebruiken voor zelfonderzoek: The consultant in the mind staat niet toe om de uitnodiging te gebruiken;

* De kleur geel roept over het algemeen positieve en vrolijke associaties op; het gevraagde zelfonderzoek was moeilijk te rijmen met de positieve en vrolijke stemming van de kleur geel;

* Concurrentie tussen Hilde en mij dat we allebei zichtbaar wilden zijn en gekozen wilden worden en de deelnemers die daarin niet mee wilden gaan;

* De pairing tussen mij en Hilde creëerde een onoverbrugbare afstand tussen de deelnemers en ons;

Dit is slechts een greep uit de mogelijke interpretaties van dit gegeven. Vanuit deze interpretaties doen we suggesties (hypotheses) om de deelnemers aan het denken te zetten over wat er bij hen speelt en wat ze daarvan nog niet bewust waren. Zo’n suggestie is geen waarheid, maar een uitnodiging tot zelfreflectie.

Eén van de suggesties die we hierover naar voren brachten was, gezien de overige bewijslast, het moeite hebben met het zien van de realiteit. De context van de dag voedde deze hypothese: het weer was uitzonderlijk mooi, het gevoel van buiten en vrij zijn gaf een euforische stemming, de sneeuw bedekte alles wat je liever niet ziet en de vreugde van het werken en de ontmoeting was bij iedereen groot. Dan zie je de realiteit liever niet, dan wil je geloven dat Corona er even niet is en dat je vrij kan zwieren in een utopische wereld. 

Voor de deelnemers leverde dat op dat ze in contact kwamen met wat er ook speelde bij hen en tussen hen en tussen hen en ons, ondanks het mooie weer en de vreugde. Daardoor konden er stappen naar elkaar gezet worden, confrontaties gezocht worden, die eerst werden vermeden.

In al onze programma’s, bijvoorbeeld in Identiteit Leiderschap Relevantie, geven dit soort dynamieken zoveel inzicht over wie je bent in relatie tot anderen en wat dat voor patronen losmaakt bij jezelf en bij anderen en hoe je daarin leiderschap kan nemen.

Doe mij nog maar een extra geel jasje dan.